Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Μουσική Παιδεία!


Διασκέδαση, παρηγοριά, συντροφιά, κουλτούρα, μετάδοση μηνυμάτων και απόψεων, είναι κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους όλοι οι άνθρωποι είναι ακροατές κάποιου είδους μουσικής και που επιλέγουν τα τραγούδια που ακούνε. Είναι αξιοσημείωτο, θα έλεγα, που στο πεντάγραμμο υπάρχουν μόνο δώδεκα νότες, αλλά με βάση αυτές έχουν γραφτεί άπειρα τραγούδια και έχουν δημιουργηθεί δεκάδες είδη μουσικής. Μουσική που στα αυτιά κάποιων μπορεί να ακούγεται σαν ηχορύπανση για κάποιους άλλους είναι διασκέδαση. Κι όμως, φίλοι μου, η μουσική είναι μία. Μπορεί κάποιος να χάνεται στο άκουσμα της πανδαισίας των ήχων και των εναλλαγών της κιθάρας του Hentrix και κάποιος άλλος να διασκεδάζει με τις απλούστατες συγχορδίες των Πυξ-Λαξ ή κάποιος να σιγοτραγουδάει Θεοδωράκη ενώ άλλος να σβήνει τον καημό του με Τερζή . Θα μου πείτε "γούστα είναι αυτά" και ως ένα σημείο το καταλαβαίνω.
Ποια όμως είναι η διαφορά που κάνει ένα τραγούδι να διαφέρει και να ξεχωρίζει;
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι τα περισσότερα τραγούδια σήμερα είναι προϊόντα και κατασκευάσματα της βιομηχανίας της μουσικής. Τα δημιουργούν δηλαδή άνθρωποι οι οποίοι χωρίς κανένα συναίσθημα, χωρίς κανένα βίωμα προσωπικό, σαν ρομποτικές μηχανές εργοστασίου βασιζόμενοι πάνω σε κάποια κοινωνικά μοντέλα, τα οποία τείνουν να γίνουν παγκοσμίως τα ίδια, κατασκευάζουν τα τραγούδια που ακούγονται σήμερα. Όπως, λοιπόν, και σε ένα εργοστάσιο παραγωγής, για παράδειγμα αυτοκινήτων, το αντικείμενο περνάει από διάφορες φάσεις κατασκευής μέχρι να ολοκληρωθεί και να βγει στην αγορά, έτσι κατασκευάζονται και τα τραγούδια. Ο στιχουργός πρώτα θα "εφεύρει" τους στίχους του τραγουδιού. Θα σκεφτεί ποιες είναι αυτές οι έννοιες που έχουν πέραση (αγάπη, έρωτας, φιλία κτλ), θα κάνει μια ωραία ομοιοκαταληξία και με ένα "πιασάρικο" ρεφρέν οι στίχοι μας είναι έτοιμοι και προπαντός εύκολοι. Κατόπιν, σειρά παίρνει η μουσική. Κάποιος που γνωρίζει από νότες θα πάρει τους στίχους, θα σκεφτεί την μελωδία και τον ρυθμό του τραγουδιού και θα γράψει τη μουσική του κομματιού. Μετά θα γίνει και η ενορχήστρωση ώστε να πάρει πνοή το τραγούδι. Τέλος, το κερασάκι στην τούρτα θα το βάλει ο χορογράφος, όπως συνηθίζεται τελευταία, ο οποίος θα προσπαθήσει να αποπροσανατολίσει το αυτί μας να να κρατήσει σε εγρήγορση το μάτι μας.
Έτσι γίνονται τα περισσότερα τραγούδια σήμερα.
Αυτές τις μπούρδες μας ταΐζουν και ο φτωχός και δίχως μουσική παιδεία εγκέφαλός μας τις τρώει μονομιάς. Θα πρέπει να καταλάβουμε τι πάει να πει ποζεριά στο τραγούδι και τι τραγούδι που μιλάει μέσα μας. Ποζεράδικο τραγούδι είναι αυτό που κατασκευάζεται με τον τρόπο που προανέφερα ή όταν αυτός που το δημιουργεί γράφει ακατάσχετες αερολογίες που ποτέ δεν είχε ζήσει.
Το γνήσιο αυθεντικό τραγούδι βγαίνει μέσα από την ψυχή του καλλιτέχνη. Οι στίχοι του είναι βγαλμένοι μέσα από τη ζωή του, τις δυσκολίες της, τα εμπόδια, τους έρωτες, τις αγάπες, τις παρέες του αλλά και τα ερεθίσματα που παίρνει από την κοινωνία στην οποία ζει. Το ίδιο συμβαίνει, βέβαια, και με την μουσική. Η έκφραση συναισθημάτων, η προσπάθεια μετάδοσης των σκέψεων και του τρόπου με τον οποίο βλέπει και βιώνει τον κόσμο ο μουσικός και η ανάγκη να εξωτερικεύσει των ψυχικό του κόσμο γίνονται μέσα από την μουσική. Σε ποιον δεν έχει συμβεί να ακούσει ένα τραγούδι με ξενόγλωσσο στοίχο, από τον οποίο δεν καταλαβαίνει λέξη, αλλά η μουσική του να τον μαγέψει και μαζί της να ταξιδεύει και το μυαλό δημιουργώντας μέσα του τους δικού του στίχους
Δεν θα φλιαρήσω άλλο με τις θεωρίες μου περί μουσικής γιατί νομίζω ότι δεν θα σταματήσω ποτέ, άλλωστε υπάρχουν πολλοί, πιο ειδικοί από εμένα πάνω στο θέμα. Απλά θα αναρτήσω παρακάτω δυο τραγούδια ώστε να δώσω βάσει, κατά κάποιο τρόπο, στα λεγόμενά μου.
Για να είμαι ξεκάθαρος το πρώτο θα είναι με Ελληνικούς στίχους, έτσι για το καταλάβουμε καλύτερα και το δεύτερο ξενόγλωσσο...
απολαύστε τα!


Εντάξει και ένα τρίτο, φτιάχτηκα τώρα:)

21 σχόλια:

  1. πολύ σωστά όλα, ένα τραγούδι που βγήκε από την ψυχή του καλιτεχνη είναι διαδρονικό, ενώ τα τσιχλοτραγουδάκια της βιομηχανικής παραγωγής, είναι για βομβαρδισμό 50 φορές την ημέρα στις playlist των ραδιοφώνων και μετά πάμε για άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Newton!
    Ποζεριά !! μ’ αρέσει να μαθαίνω καινούργιες λέξεις… κάτι σε μιζεριά μου βγάζει :))

    «Το γνήσιο αυθεντικό τραγούδι βγαίνει μέσα από την ψυχή του καλλιτέχνη» και πώς αλλιώς να είναι βεβαίως… Με την έννοια αυτή ωστόσο, γνήσια μπορεί νάναι και τα ποζεράδικα τραγούδια… μόνο που βγαίνουν από μια ψυχή α-μουση, α-παίδευτη, α-καλλιέργητη, α-νέκφραστη, και ό,τι άλλο αρχίζει από το α- το στερητικό. Αυτά περιέχει η ψυχή του ‘στερημένου καλλιτέχνη’ κι αυτά ξεβράζει.

    Το θέμα τι κάνουμε εμείς?? Αυτού του είδους η μουσική βιομηχανία τρέφεται από μας και μεις απ’ αυτήν...?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αγαπητε φιλε δυστυχως δεν υπαρχει καλη μουσικη οπως την δακαετια του 1960 και του 1970 σημερα η μουσικη ειναι προιον προς καταναλωση ενα κιλο μακαρονια ευτυχως εχω ζησει εκεινες τις εποχες(60-70)και ξερω τις διαφορες με εκτιμηση billtaxi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπάρχει και σήμερα πολύ καλή μουσική! Απλά ...η υπερπαραγωγή εφήμερων σουξέ και το playlist που λέει ο tyler, συνθλίβουν και την καλή! Υπήρχαν μαλακίες και το '60! απλά ο χρόνος τις ξέβρασε. Μπράβο newton για τις επιλογές σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου Newton,

    Το αν ένα τραγούδι είναι καλό ή όχι εξαρτάται από πολλά πράγματα. Επίσης δεν υπάρχουν τραγούδια που είναι καλά για όλες τις στιγμές καθότι εμείς οι ίδιοι τα έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας με διαφορετικές καταστάσεις. Επίσης είναι το τι μιλάει σε έναν λαό. Για παράδειγμα υπάρχουν εκατοντάδες ελληνικά τραγούδια για την ξενιτιά που ακούγονται και θα ακούγονται για πάντα. Ο λόγος είναι ότι σε κάθε σημείο του πλανήτη θα βρεις Ελληνες μετανάστες. Πιστεύεις ότι υπήρχε περίπτωση να συμβεί το ίδιο σε ένα τέτοι τραγούδι στην Σουηδία;

    Από εκεί και πέρα και στα νεο-ποπ και στα λαικά και στα σκυλάδικα και στα εντεχνα κομμάτια υπάρχουν αυτά που αξίζουν και αυτα που δεν αξίζουν. Για παράδειγμα πόσα τραγούδια πιο άθλια έχεις ακούσει από το "Με λένε Πόπη".

    Καθε είδος μουσικής έχει τον τόπο και το χρόνο που το ακούμε και μιλάει στην καρδιά μας. Αν χωρίσεις για παράδειγμα μετά από κάποια χρόνια σχέση δεν θα πας στον "Παπαγάλο" να πιεις μπύρες και να ακούσεις ροκ, αλλά θα πας στα μπουζούκια να λιώσεις στο ουίσκυ. Από την άλλη όταν ξυπνάς στις 6 το πρωί δεν θα βάλεις το live του Κωστόπουλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Tyler Durden
    Έτσι όπως το λες είναι, τα ραδιόφωνα και οι μουσικές εκπομπές είναι στημένες πάνω σε αυτήν την βιομηχανία ώστε να προωθούν όσο γίνεται περισσότερο τα εμπορεύματά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. JamanFou
    Δεν είναι και πολύ καινούρια η λέξη ποζεριά. Αν γνωρίζω καλά ποζεράδες λέγανε την δεκαετία του 70 κάτι τύπους που το έπεζαν ροκάδες-μεταλάδες και βαφόντουσαν και ντύνονταν περίεργα για να δειχθούν αλλά τα τραγούδια τους ήταν δίχως κανένα νόημα και αξία. Μόνο μόστρα δηλαδή.

    Η διαφορά του "γνήσιου" τραγουδιού με τα άλλα είναι ότι το πρώτο βγαίνει μέσα από τα βιώματα του καλλιτέχνη ενώ τα άλλα είναι δημιουργήματα σκέψεων. Δηλαδή ο στιχουργός σκέφτεται τι είναι πιασάρικο και το γράφει.

    Το συγκεκριμένο τραγούδι του Μάλαμα είναι τρανή απόδειξη αυτών που λέω. Ο Μάλαμας γενήθηκε και μεγάλωσε σε ένα χωριό της Χαλκηδικής την Συκιά ή αλλιώς Τέξας. Τα παιδικά του βιώματα από αυτό το οπισθοδρομικό από απόψεις χωριό είναι απίστευτα. Οι στίχοι ξεκινάνε λέγοντας "θέλω να ζωγραφίσω τα παιδιά μες την πλατεία, έτσι όπως ήταν πρώτα κι όπως θα ήθελα", ποιος άνθρωπος που μένει στην πόλη δεν θα το ήθελε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. bill
    Νομίζω ότι η απάντηση του navarino με καλύπτει απόλυτα σε αυτά που γράφεις. Υπάρχει καλή μουσική αρκεί να την ψάξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. navarino-s
    Χαίρομαι που σου άρεσαν τα τραγούδια, την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. NdN
    Εγώ πάλι φίλε μου είτε χαρούμενος είμαι είτε στεναχωρεμένος την ίδια μουσική ακούω. Και στον χωρισμό μου πάλι σε μαγαζιά σαν τον "παπαγάλο" θα πάω.

    Στη Σουιδία ένα τραγούδι για την ξενιτιά θα είχε πέραση αλλά για τους Άραβες:)

    Από την άλλη εγώ δεν μίλησα για κάποιο είδος μουσικής συγκεκριμένα, σαφώς και υπάρχουν καλά τραγούδια σε όλους τους χώρους, είναι θέμα γούστου το τι θα ακούσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. «Η διαφορά του ‘γνήσιου’ τραγουδιού με τα άλλα είναι ότι το πρώτο βγαίνει μέσα από τα βιώματα του καλλιτέχνη ενώ τα άλλα είναι δημιουργήματα σκέψεων».

    Γενικά μιλώντας, δεν είναι λίγες οι φορές που ο καλλιτέχνης ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ και μόνο με την καλλιέργεια της σκέψης του, ΧΩΡΙΣ να έχει βιώσει. Σου θυμίζω τον Καβάφη, ο οποίος μιλούσε και έγραφε για όλες σχεδόν τις εποχές [ελληνιστική, ρωμαϊκή…] με τόση ζωντάνια που νόμιζες πως έχει ζήσει τα προβλήματα και τις αγωνίες αυτών των εποχών. Ήταν τόσο πολυταξιδεμένος... κι ας έφυγε ελάχιστα απ’ τον τόπο του.

    Θέλω να πω, πως βεβαίως όποιος έχει βιώσει ένα πρόβλημα ή μια χαρούμενη στιγμή, θα είναι πιο γνήσιος στις εκφράσεις του, αλλά ας μην ‘αδειάζουμε’ και τους άλλους που με καλλιέργεια πνεύματος μπορούν και φτάνουν στο ίδιο σημείο.

    Όσο για την ποζεριά, αφού δεν είναι καινούρια λέξη, τότε μάλλον εγώ είμαι π ο λ ύ νέα χι!χι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. JamanFou
    Εντάξει δεν είμαι απόλυτος, σίγουρα υπάρχουν χαρισματικοί άνθρωποι που μπορούν να σκεφτούν, φανταστούν, όπως θες πέστο και να αποτυπώσουν ιστορίες και γεγονότα λες και τα έζησαν. Μου έβαλες και σαν παράδειγμα τον καβάφη έτσι; όχι κάποιον τυχαίο. Σίγουρα πάντως ο Καρβέλας, ο Φοίβος και η Γερμανού δεν έχουν την μαγεία του λόγου του Καβάφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλλα τα λετε ολλη σας - δυσκολο να βρεσκεισ καλλη μουσικη - οι ραδιφονικι σταθμη πεζουν "playlists" βαζισμενα στα συμβολια που εχουνε κλειση με δυσκογραφικεσ συμβολια - ο DJ εινα βλακας! >:-P

    Χαιρομε που εχουμε αυτο το "internet" και μπορουμε να βρουμε κατι ξεχασμενα ωραια και παλλια τραγουδια και κατι αλλα εκπλικτικα απο αλλα μερι του κοσμου οταν συνδευομαστε... καινουργιο "hobby" μας.

    Ολλο βρισκομε με τα παλλια του '70, '80, και '90 ;-) ... ε, τωρα που το γραφω αφτο, βλεπω ποσ υπαρχουν σε καθε αιτεια τα καλλα τραγουδια... μονο που η τελευταια αιτεια (η γεννια) εινα πιο πλαστικι! Κατι βλακιες που παιζουν τα ραδιοφονα... μαλουν εχω προσπεραση το "target market"!.

    Πιο πολλες φορες, ο πρωτοσ δυσκος ενος "group" ειναι καλλυτερος εφοσον ειταν φτωχοι ποιοιτες με παθος και δυπσα!!!!!!!!!

    Και κατι αλλο χρειαζεται οι καλλυ μουσικι --- συμπεριφορα! Οπιοσ δεν εχει καλλι τεχνικι φωνη, την περναει με τιν συμπεριφορα (αφτο το λεμε PUNK ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κατι που μπορει να του αρεσει του Νεwton... και για τους γερους (ετσι μου το'χε πει ο ναβαρινος (ΜΟΥΣΗΚΙ ΓΙΑ ΓΕΡΟΥΣ), απο γερους: AFRO CUBAN ALL STARS

    http://www.box.net/shared/hv8h43s02l

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. fluorescentpunk
    Το ίντερνετ όντως είναι σωτήρια λύση για αυτούς που έχουν βαρεθεί να ακούνε τους στημένους ραδιοφωνικούς σταθμούς, έτσι τουλάχιστον επιλέγεις τι μουσική θα ακούσεις.

    Η κουβανέζικη μουσική που μου έβαλες μου αρέσει πολύ αλλά ακόμα περρισότερο μου αρέσει να την ακούω και να βλέπω να χορεύουν παράλληλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Newton μου καλά τα λες, αλλά όταν υπάρχει και η δισκογραφική εταιρία να τους πιέζει χρονικά (αναφέρομαι στα groups) τότε το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι θετικό. Συμφωνώ και με navarino, καθώς υπάρχουν και τώρα καλές μουσικές και μάλιστα υπάρχει και μία εξέλιξη στα τότε υπάρχοντα είδη του '60.

    Εμένα το αγαπημένο μου από Bregovic είναι αυτό :P

    http://www.youtube.com/watch?v=FEbI6Mh1kLs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημερα ακομη περιμενω το αρθρο σου για το ροκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. the monkeys
    Καλά μη νομίζεις ότι τους παραζορίζουν κιόλας (τα γκρουπς), εγώ από κάτι γνωστούς μου που ξέρω θυμάμαι ότι είχαν αρκετό χρόνο για να βγάλουν τον δεύτερο δίσκο.

    Ωραίο το τραγουδάκι του Bregovic δεν το ήξερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. bill γεια σου,
    Είπα αντί για ένα άρθρο για την ροκ να γράψω γενικά για την μουσική, όταν θα έχω χρόνο θα γράψω κάτι και την ροκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μα αγαπητέ μου, τα τραγούδια που κατασκευάζονται σήμερα δεν είναι τραγούδια είναι ψυχαγωγική απασχόληση του αυτιού. Μην χαλιέσαι λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Albus Genius
    Άκου να δεις, μόλις διάβαζα την ανάρτησή σου είδα το σχόλιο.

    Πάντως δεν χαλιέμαι καθόλου, μπορώ να πω ότι η διαδηκασία αναζήτησης τραγουδιών που να μου αρέσουν είναι μια ευχάριστη ενασχόληση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...