Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Ή "Αστική Τάξη" και η "Αστική συνείδηση" στην Ελλάδα!

Γαλλική Επανάσταση

Πολλές φορές προσπαθώ να σκεφτώ για ποιο λόγο το Ελληνικό κράτος, η κοινωνία μας, αλλά και ο καθένας προσωπικά, έχουμε μείνει κοινωνικά, επαγγελματικά και πνευματικά στάσιμοι σε ένα πολύ χαμηλό επίπεδο και χωλένουμε πραγματικά ώστε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης των Ευρωπαίων εταίρων μας. Πιστεύω ότι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η ελληνική κοινωνία προχωράει με τόσο αργά βήματα είναι η ανυπαρξία -στην πραγματικότητα γιατί θεωρητικά υπάρχει- της αστικής τάξης.

Εξ αρχής, αν θα μπορούσα να δώσω έναν ορισμό για το τι είναι η ¨Αστική Τάξη", θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα σύνολο ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται κοινωνικά και οικονομικά στα ενδιάμεσα στρώματα -γι' αυτό χαρακτηρίζεται και ως "μεσαία τάξη"- της καπιταλιστικής κοινωνίας, ενώ παράλληλα έχουν αυξημένο μορφωτικό επίπεδο. Επαγγελματικά, μιλάμε για την μερίδα των εμπόρων, των μεσαίιων και μεγάλων επιχηρηματιών και των βιοτεχνών οι οποίοι κοινωνιολογικά εντάσονται ενδιάμεσα της εργατικής και την ανώτερης κοινωνικής τάξης και που κατέχουν τα μέσα παραγωγής σε ένα καπιταλιστικό σύστημα.

Παρόλο, όμως, που τα χαρακτηριστικά της Ελληνικής κοινωνίας (καπιταλιστικό σύστημα, δημοκρατία, παιδεία, αστικά κέντρα, οικονομική δραστηριότητα) φανερώνουν ότι πρόκειται για μια αστική κοινωνία, στην ουσία δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια.

Ενώ στην κεντρική Ευρώπη η αστική τάξη δημιουργήθηκε έπειτα από ζημώσεις αιώνων και επαναστάσεις και επιρεάστηκε από πνευματικά ρεύματα, στην Ελλάδα άρχισε να δημιουργείται μεταπολεμικά και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Χιλιάδες πολίτες μέσα σε λίγες δεκαετίες άφησαν τις επαρχιακές πόλεις και τα χωριά, την ηρεμία και ησυχία της αγροτικής ζωής, καθώς και τον κλειστό κοινωνικό περίγυρο και άρχισαν μαζικά να συσορεύονται στα αστικά κέντρα ώστε να γίνουν μέλη, πλέον, μιας αστικής κοινωνίας.

Μιας κοινωνίας που διέφερε κατά πολύ από αυτή που είχαν μάθει να ζούνε μέχρι τότε. Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, οι γρήγοροι ρυθμοί των μεγαλουπόλεων και ο έντονος ανταγωνισμός είναι κάποια χαρακτηριστικά που συντέλεσαν στο να είναι αδύνατη την ομαλή προσαρμογή των ανθρώπων σε αυτά τα καινούρια δεδομένα. Ξαφνικά βρέθηκαν σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους ανθρώπους οι οποίοι διεκδικούσαν με τη σειρά τους μια σταθερή θέση εργασίας, μια μόνιμη στέγη και γενικότερα αποδοχή και διάκριση.

Έτσι, στην αρχή μιας και όλα ήταν άγνωστα, και όπως κάνουν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπρος το άγνωστο, αισθάνθηκαν ότι έπρεπε να αμυνθούν. Έβλεπαν τους συνανθρώπους τους σαν αντιπάλους και με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να τους καθοδηγεί μετά από λίγο καιρό πέρασαν στην επίθεση. Έγιναν, το αντίθετο από αυτό που θα περίμενε κανείς, αντικοινωνικοί. Και αυτή η αντικοινωνικότητα και η επιθετικότητα είναι που έγινε κανόνας. Κανόνες και νόμοι προσωπικοί που βρίσκονται πάνω ακόμα και από τους κανόνες λειτουργίας του κράτους. -Όταν κάποιος βάζει το αυτοκίνητό του στο πεζοδρόμιο και το κλείνει, πρώτα σκέφτεται την προσωπική του επιβίωση, το πως θα βολέψει το αμάξι του, και μετά το δίκαιο και το ότι στερεί από κάποιον το δικαίωμα να περπατάει στα πεζοδρόμια.-

Από τη μια, λοιπόν, έχουμε τον Έλληνα αστό που ποτέ δεν απέκτησε ταξική συνείδηση και ενώ δεν δέχτηκε, ουσιαστικά, ποτέ τον κομμουνισμό, δεν ασπάστηκε ποτέ πλήρως και το καπιταλιστικό σύστημα. Η εργασία και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα ταυτίστηκε ουσιαστικά με το δημόσιο. Η οικονομία μας έγινε κρατικοδίαιτη και οι πολίτες εξαρτώμενοι από το κράτος. Το όνειρο του κάθε Έλληνα να έχει όσο γίνεται λιγότερες ευθύνες χωρίς να μοχθεί πολύ έγινε πραγματικότητα. Μια κατάσταση που, όμως, συντηρούσε την στασιμότητα και όχι την ανάπτυξη.

Αντίθετα, από την άλλη πλευρά, στην Ευρώπη, η ανάπτυξη του εμπορίου, της βιοτεχνίας, της βιομηχανίας, της επιχειρηματικότητας, τις τεχνολογίας και των επιστημών, είχαν πάρει το "δρόμο" τους και οι άνθρωποι της αστικής τάξης είχαν αναπτύξει μια σχέση συνεργασίας αλλά και αντιπαλότητας με τους κρατικούς μηχανισμούς. Εμείς κυριολεκτικά ταυτιστήκαμε, γίναμε ένα, κράτος και πολίτες. Το αποτέλεσμα ήταν να μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο. Η ανάπτυξη και η πρόοδος να προχωράνε με πολύ αργά βήματα. Βολεμένοι οι περισσότεροι στις θέσεις τους από τη μια ζητάνε μεγάλες αλλαγές, διαφάνεια, καλύτερες συνθήκες για επιχειρηματικότητα και από την άλλη να φοβούνται να σηκώσουν ανάστημα τους μήπως και χαλάσουν τη "συνεργασία" τους με το κράτος.

Η δημιουργία, λοιπόν, της αστικής τάξης και κατά προέκταση αστικής συνείδησης, κανονικά, θα προϋποθέτει σύγκρουση με το κράτος, την Εκκλησία και την ανώτερη τάξη. Θα έφερνε νέες ιδέες, καινούριες αντιλήψεις, ανοικτά μυαλά, μακρυά από εθνικιστικές ιδεολογίες και θρησκείες. Δυστυχώς, όμως, σήμερα μπορούμε να μιλάμε μόνο για μικροαστούς που δεν λειτουργούν βάση κανόνων και νόμων που οι ίδιοι απαίτησαν και ακολουθούν, αλλά στο "περίπου", με βάση την προσωπική τους κρίση.

19 σχόλια:

  1. Σωστά τα αναλύεις και τα λες εσύ φίλε μου... κάποια στιγμή θα έρθουν οι αλλαγές,απο την αντίδραση που θα ξεκινήσει στον κόσμο! Είμαστε στην αρχή, δεν βλέπεις ότι κάτι κινείται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Νέφτων.
    ξεκινώντας να διαβάζω την ανάρτησή σου, ήθελα να σου κάνω την εξής ερώτηση:
    Υπήρξε ποτέ στην σύγχρονη Ελλάδα αστική τάξη;
    Αλλά την απάντηση την έδωσες παρακάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω αυτό που λείπει από την "αστική" τάξη (και όχι μόνο) στην Ελλάδα δεν είναι η μόρφωση, αλλά η Παιδεία. Είναι αυτό που λες παρακάτω με το παράδειγμα με τον τύπο που παρκάρει το αυτοκίνητο του στο πεζοδρόμιο. Ο καθένας στην Ελλαδα έμαθε να κοιτάει πρώτα την πάρτυ του και μετά το καλό του κράτους και μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε και παίζει η πλήρης διάβρωση των ελεγκτικών μηχανισμών. Στην υπόλοιπη Ευρωπη το κράτος μπαίνει πάνω από το ατομικό συμφέρον και επειδή έτσι έμαθαν οι άνθρωποι, αλλά και επειδή όποιος δεν υπακούσει στον κανόνα..."μαύρο φίδι που τον έφαγε".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επι του θεματος μεχρι μεθαυριο.
    Σημερα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με ΥΓΕΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραία τα λες φίλε. Το post σου είναι εντελώς food for thought. Με έκανες και σκέφτηκα. Ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ν........Καλησπερα.
    Κατ' αρχην οπως αναφερει και ο ΤΙΚΤΟΣ η Ελλαδα δεν ειχε ουτε απεκτησε ποτε Αστικη ταξη με την κοινωνικη εννοια του ορου.
    Οι λιγοι πραγματικοι Αστοι που εγκατασταθηκαν στον τοπο απο το τελευταιο τεταρτο του 19ου αιωνα και που τα ονοματα υφιστανται ακομη και σημερα [ τα περισσοτερα κουβαλοντας μονο την ,του ονοματος και σχεδον καμια σχεση με επιχειρησεις και δραστηριοτητες οικονομικες]προερχονται ειτε απο τα παραλια ειτε απο Κων/λη ειτε απο την Βλαχια και Αιγυπτο.
    Τα υπολοιπα υχηρα ονοματα ηταν μετρημενοι μεγαλοτσιφλικαδες.Ολοι οι υπολοιποι ξομαχοι ...
    Καπου αναφερεις τον Β' Παγκοσμιο Πολεμο,τοτε καποια λαμογια Μαυραγορητες Αγορασαν Ψαροκασελες κι εγιναν 'εφοπλισταδες'.
    @@@@@
    ''Η εργασία και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα ταυτίστηκε ουσιαστικά με το δημόσιο. Η οικονομία μας έγινε κρατικοδίαιτη και οι πολίτες εξαρτώμενοι από το κράτος. Το όνειρο του κάθε Έλληνα να έχει όσο γίνεται λιγότερες ευθύνες χωρίς να μοχθεί πολύ έγινε πραγματικότητα. Μια κατάσταση που, όμως, συντηρούσε την στασιμότητα και όχι την ανάπτυξη.''Ελπιζω να μην αναφερεσε μονο στους υπαλληλους του Δημοσιου.Καθως μεχρι και σημερα οι ''Μεγαλοβιομηχανοι ειναι οι κατ' εξοχην κρατικοδιαιτοι''
    @@@
    Διαβλεπω πως θαθελες να υπαρχει Αστικη ταξη στην Ελλαδα ισως σε αντιδιαστολη στο σημερινο 'ο,τι δηλωσεις εισαι'
    Θαθελα να σου πω,πως ο,τι χειροτερο συμβαινει στους λαους προερχεται απο την συμπραξη Αστικης ταξης και Πολιτειας.
    Ειναι η αιτια της ανοδου στην Ευρωπη του Χιτλερ και του Φασισμου,καθως στην αναλγητη Αστικη Ταξη στηριχθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. kariatida62
    Βασικά το μόνο που έχω προσέξει είναι η απέχθεια του κόσμου για τους πολιτικούς. Λες αυτό να είναι μια αρχή; εγώ δεν το νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. tiktos
    Όχι, δεν υπήρχε, δυστυχώς λόγο τουρκοκρατίας δεν μας άγγιξε ο διαφωτισμός ώστε να δημιουργηθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. NdN
    Ναι έχεις δίκιο έπρεπε να μιλήσω για παιδεία και όχι για μόρφωση. Στην ευρώπη πάντως τους νόμους τους έχουν ζητήσει και αποδεχτεί οι πολίτες και όποιος δεν υπακούσει στον κανόνα το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τιμωρηθεί. Όχι όμως απαραίτητα αυστηρά, σε όλα. Για παράδειγμα στη γερμανία, από όσο μου έχουν πει, το να σε πιάσουν χωρίς ζώνη στο αυτοκίνητο έχει ένα μικρό πρόστιμο, αλλά είνα σίγουρο ότι θα θα σε πιάσουν και θα το φας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. sixtwelve
    Τίποτα από όσα γράφω δεν το θεωρώ δεδομένο. Όλα είναι υπό συζήτηση και αμφισβήτηση. Οπότε διορθώνομαι και εγώ αν σκέφτηκα λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. taspa
    Το γράφω μέσα στο κείμενο "Η εργασία και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα ταυτίστηκε ουσιαστικά με το δημόσιο.", εννοείται ότι δεν αναφέρομαι μόνο στους δημόσιους υπαλλήλους.

    Όντως η αστική τάξη είναι υπεύθυνη για τα μεγαλύτερα φασιστικά κινήματα αλλά και για τις μεγαλύτερες επαναστάσεις, όπως η γαλλική. Εγώ βασικά αυτό που θα ήθελα είναι ο κόσμος να αποκτήσει αστική συνείδηση. Να αποκοπεί από τη δέσμευση που έχει με το δημόσιο και να δημιουργηθεί υγιής επιχειρηματικότητα που θα δώσει και ανάπτυξη της επιστήμης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αστική τάξη στην Ελλάδα υπάρχει και αστική συνείδηση υπάρχει. Το γεγονός ότι άλλες χώρες στην ευρώπη έχουν υψηλότερο βαθμό καπιταλιστικής ανάπτυξης αυτό δεν εχει να κάνει μονο με ιστορικούς λόγους ή γενικότερα ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και δεν δουλεύουν. Έχει να κάνει με την ίδια την φύση του καπιταλιστικού συστήματος, την αναρχία στην παραγωγή, επομένως και της ανισομετρίας μεταξύ των χωρών. Ο καπιταλισμός εξελίχθηκε, ωρίμασε, σάπισε. Δεν μπορεί καμία διαχειρισή του να δώσει λύση στις κρίσεις από τις οποίες ταλανίζεται, δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από τη βασική αντίθεση της κοινωνικοποίησης της εργασίας από τη μία και της ατομικής ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει αστική συνείδηση στο λαό (ποιός ο λόγος να υπάρχει άλλωστε, γιατί να δέχονται να τους κλέβουν τον πλούτο που παράγουν). Το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός. Αυτό που χρειάζεται είναι ταξική συνείδηση από την εργατική τάξη, γιατί αυτή είναι πλέον η πρωτοπόρα τάξη της κοινωνίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Από τη στιγμή που ο καπιταλισμός στην Ελλάδα είναι κρατικομονοπωλιακός, η εξουσία είναι αστική.Η αστική ιστοριογραφία υποστηρίζει ότι ότι το 1909 η αστική τάξη έγινε ηγέτιδα τάξη της Ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι όμως αλήθεια. Βεβαίως μετά το κίνημα στο Γουδί η αστική τάξη βρέθηκε να διαπραγματεύεται τα ταξικά της συμφέροντα από καλύτερη θέση διαμορφώνοντας συμμαχίες με το δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο και διεκδικόντας την ολοκλήρωση της εθνικής αγοράς στους Βαλκανικούς πολέμους και τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Κατάφερε να φέρει ανακατατάξεις και στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Όμως αυτό δεν την απαλλάσει από την εκμεταλλευτική της φύση.

    Η αστική τάξη ακόμα και όταν ήταν πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη το 18ο και 19ο αιώνα ήταν πάντα δεμένη με την αντίφαση της. Η ανάπτυξη της μεγάλης βιομηχανίας και η προλεταριοποίηση αγροτικών πληθυσμών έφερε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση στις εκμεταλλευόμενες μάζες, οδήγησε στον ακόμα μεγαλύτερο ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας.Αναπτύχθηκαν οι παραγωγικές δυνάμεις, διαμορφώθηκε η παγκόσμια αγορά, τα απομονωμένα αγροτικά έθνη μπήκαν κι αυτά στη δίνη του καπιταλισμού. Αναπτύχθηκε σε τεράστιες διαστάσεις το εμπόριο, τα μέσα μεταφοράς και η ναυτιλία. Όμως πλάι σε αυτή την πολιτιστική ανάπτυξη, αναπτύχθηκε και η αθλιότητα των μαζών, η καταπίεση των αδύναμων εθνών.Τα μονοπώλια κυριάρχησαν στην οικονομία, ο καπιταλισμός έφτασε στα ιστορικά του όρια, έφτασε στο στάδιο του ιμπεριαλισμού.

    Ο διαχωρισμός επομένως που γίνεται ανάμεσα στην άρχουσα τάξη της Ελλάδος και την αστική τάξη της Ελλάδος δεν ισχύει εφόσον η αστική τάξη έχει και την εξουσία στην Ελληνική κοινωνία και είναι πλέον αντιδραστική εξαιτίας της ίδιας της ανάπτυξης του καπιταλισμού. Βεβαίως και είναι παρασιτική καθώς σαν κάτοχος των μέσων παραγωγής έχει αποκοπεί ακόμα και από τα διευθυντικά καθήκοντα των γιγαντιαίων μονοπωλιακών επιχειρήσεων. Όπως και σε όλο τον κόσμο η αστική τάξη είναι πλέον παρασιτική, και οι επιχειρήσεις είναι ιδιοκτησία μετόχων που ασχολούνται με την αγοραπωλησία μετοχών. Αυτό είναι νομοτέλεια του ίδιου του καπιταλισμού, και όχι μιας διαχείρησης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όσον αφορά τη σχέση δημοσίου-ιδιωτικού τομέα,το μείγμα δηλαδή της καπιταλιστικής διαχείρισης αυτό προκύπτει άμεσα από τις εκάστοτε ανάγκες της αστικής τάξης κάθε χώρας. Το ότι σε μια φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού επιλέγονται οι κρατικοποιήσεις και σε άλλη φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού επιλέγονται οι ιδιωτικοποίησης γίνεται με μόνο γνώμονα την ευκολότερη αναπαραγωγή του συσσωρευμένου κοινωνικού κεφαλαίου. Ο καπιταλισμός για να μπορέσει να ξεπεράσει τις αντιφάσεις του επιλέγει πότε το ένα μείγμα οικονομικής πολιτικής και πότε το άλλο. Η εξουσία όμως παραμένει αστική. Το κράτος παραμένει αστικό, που σε περίπτωση μεγάλων κρατικοποιήσεων παραμένει ο συλλογικός καπιταλιστής με μόνο στόχο να διασφαλίζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού. Μόνο το εργατικό κράτος, το κράτος στο οποίο την εξουσία έχει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της μπορεί να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα και της κοινωνικές ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φίλε Ανώνυμε
    Έχω αρκετές διαφωνίες αλλά δεν παύει το σχόλιό σου να είναι πολύ καλό και ουσιαστικό.

    Γράφεις...
    "Μόνο το εργατικό κράτος, το κράτος στο οποίο την εξουσία έχει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της μπορεί να διασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντα και της κοινωνικές ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας!"

    Δεν ξέρω κανέναν εκπρόσωπο/πους της εργατικής τάξης που να ανέβηκε/αν στην εξουσία και να προσπάθησε/αν να διασφαλίσει/σουν τα συμφέροντα του λαού. Αν έχεις κάποιο παράδειγμα πες το μου.

    Και μια άλλη ερώτηση. Εκτός από τον κομμουνισμό, γνωρίζεις από την αρχαιότητα κάποιο άλλο κοινωνικο/οικονομικό σύστημα που να υπήρχε; Εγώ μόνο τον καπιταλισμό ξέρω σε διάφορες μορφές. Το λέω επειδή λες ότι ο καπιταλισμός σάπισε. Και εγώ συμφωνώ με αυτό, αλλά πες μου κι άμα σάπισε με τι μπορούμε να τον αλλάξουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λοιπόν αγαπητέ φίλε Saq καταρχήν ευχαριστώ για τις ωραίες σου ερωτήσεις. Χαρά μου να απαντώ σε οποιεσδήποτε απορίες δημιουργούνται στα όσα λέω. Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα:

    1)Καταρχήν στην αρχαιότητα δεν υπήρχε καπιταλισμός.Δουλοκτητικά καθεστώτα υπήρχανε. Το γεγονός ότι υπήρχαν νομίσματα και κάποιες εμπορευματικές συναλλαγές σε εκείνες τις κοινωνίες δεν έχει να κάνει με τις σχέσεις στο σύχρονο καπιταλισμό. Εμπορευματοχρηματικές σχέσεις, ακόμα και τράπεζες υπήρχαν και πριν τον καπιταλισμό, όμως μόνο στον καπιταλισμό οι εμπορευματικές σχέσεις φτάσαν το ανώτατο επίπεδο τους, έγιναν κύριες σχέσεις της κοινωνικής παραγωγής, φτάσαμε δηλαδή στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής. Ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής είναι το ανώτατο επίπεδο της εμπορευματικής παραγωγής σύν του γεγονότος ότι έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα κάτι που δεν υπήρχε στις παλιότερες κοινωνικές δομές: η εργατική δύναμη. Στον καπιταλισμό το πολιτιμότερο εμπόρευμα είναι η εργατική δύναμη το οποίο πουλιέται από τον εργάτη και αγοράζεται από τον καπιταλιστή.


    2)Ο καπιταλισμός σάπισε εξαιτίας της ίδιας της ανάπτυξης του. Έφτασε σε σημείο όπου οι υπάρχουσες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.Το μόνο που μπορεί να προσφέρει ο καπιταλισμός από εκείνο το σημείο και έπειτα είναι αναρχία στην παραγωγή, εξαθλίωση των εργαζομένων, πολέμους για το ξαναμοίρασμα των αγορών. Η λύση του προβλήματος έγκειται στην αντιστοίχηση των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων με το χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων. Οι παραγωγικές δυνάμεις πλέον έχουν κοινωνικοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό αρα και οι σχέσεις παραγωγής πρέπει να μετατραπούν απο σχέσεις ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής σε σχέση κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό.

    3)Εκπρόσωποι της εργατικής τάξης δεν υπάρχουν και ούτε μπορούν να υπάρξουν χωρίς να έχει η εργατική τάξη την πολιτική εξουσία, χωρίς να έχει καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Όσο υπάρχει καπιταλισμός, την εξουσία θα την έχει η αστική τάξη και το πολιτικό της εποικοδόμημα ανεξάρτητα του τη προπαγανδίζει υπερασπίζεται τα συμφέροντα της και χτυπάει τα δικαίωματα των εργατών και του λαού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...