Μάθε παιδί μου γράμματα.

Άπειρες συζητήσεις έχουμε κάνει για την σημερινή κατάσταση της ελληνικής παιδείας από το νηπιαγωγείο μέχρι τα πανεπιστήμια. Σε πρόσφατες συζητήσεις που είχα με, φίλους μου, που είναι φοιτητές των τ.ε.ι. για την κατάντια των τεχνολογικών ιδρυμάτων μας, θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα με έναν καθηγητή μου. Προσπαθούσε να μου εξηγήσει ότι η κατεύθυνση που δίνουν τα τ.ε.ι. στους φοιτητές δεν έχει καμία σχέση με παρόμοια ιδρύματα της Ευρώπης Δεν αναφερόταν σε προβλήματα εγκαταστάσεων κτηρίων, διοίκησης προσωπικού ή έλλειψης βιβλίων. Αναφερόταν στο ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος ενός απόφοιτου τ.ε.ι. στην αγορά εργασίας και ποια η αντιμετώπισή του. Δεν είναι δυνατόν οι μηχανικοί να γνωρίζουν μαθηματικά και να μην ξέρουν που μπαίνει το "βύσμα". Είναι ανούσιο πέντε χρόνια (το λιγότερο) να μαθαίνεις πράγματα που δεν θα σου χρησιμεύσουν ποτέ και να αγνοείς αυτά που θα χρειαστούν. Η θέση των αποφοίτων τ.ε.ι. βρίσκεται ανάμεσα στην επιστημονική μορφή του κάθε επαγγέλματος και την τεχνική του. Δηλαδή η θέση του μηχανικού των τ.ε.ι. είναι ανάμεσα σ' αυτήν του μηχανικού α.ε.ι. και του τεχνίτη. Ακόμα και οι λογιστές των βρίσκονται ανάμεσα σ' αυτούς των α.ε.ι. και της θείας που έχει ψιλικατζίδικο. Τα παραπάνω δεν είναι καθόλου υποτιμητικά, κάθε άλλο απαλλάσσουν τους φοιτητές από ανούσιες πράξεις και τους προτρέπουν να μπουν στην ουσία του πράγματος. Να μάθουν δηλαδή την επιστημονική πλευρά του επαγγέλματος, αλλά να δουν και την πρακτική της. Και φυσικά να μην είναι ευχαριστημένοι με εφτακόσια ευρώ! Δική μου άποψη είναι ότι το σύστημα πρέπει να γκρεμιστεί και να ξαναφτιαχτεί σε όλα τα επίπεδα, όσο αναφορά τους νόμους, τα βιβλία, την εκπαίδευση τον καθηγητών και την τεχνολογία. Ας ξεκινήσουμε βάζοντας, επιτέλους, υπολογιστές στα σχολεία (να μάθουν και οι καθηγητές τι είναι το mouse).