ΒΙ.ΠΕ.Θ Και πράσινα άλογα...

Αν περάσει κάποιος μια βόλτα από τη βιομηχανική περιοχή Θεσσαλονίκης στη Σίνδο θα καταλάβει σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα η βιομηχανία, η κατασκευή και γενικώς η παραγωγή της πόλης. Ερειπωμένα κτήρια από κλειστές επιχειρήσεις, άδειοι δρόμοι (σε άθλια κατάσταση γεμάτοι σκουπίδια) που μαρτυρούν την έλλειψη της εμπορικότητας και την ύπαρξη μόνο μικρομεσαίων ή μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων (εκτός από λίγες εξαιρέσεις) που δείχνουν ότι τα μεγάλα εργοστάσια και η βαριά βιομηχανία (λέμε τώρα, βαριά) είναι ένα μακρινό παρελθόν. Με μια μικρή ανασκόπηση θα δούμε ότι: Η κλωστοϋφαντουργεία και η επιπλοκατασκευή έχουν σβήσει μιας και οι εισαγωγές κυρίως από Τουρκία αλλά και από Κίνα και Πακιστάν, λόγο του κατά πολύ φθηνότερου κόστους αγοράς, έχουν κάνει ασύμφορη την κατασκευή των υφασμάτων και των επίπλων στη χώρα μας. Οι κατασκευές επαγγελματικών και οικιακών συσκευών, εργαλείων και πολλών άλλων ηλεκτρικών συσκευών έχει περάσει στα χέρια των εμπόρων-εισαγωγέων οι οποίοι έχουν ξεσκονίσει την ασιατική αγορά. Αναλογιστείτε ότι οποιοδήποτε παιχνίδι ή οποιοδήποτε αντικείμενο χρησιμοποιούμε καθημερινά δεν είναι σε καμία περίπτωση made in Greece, αλλά made in China-made in Malasia-made in Korea κ.τ.λ. Άλλωστε αν δούμε κάτι ελληνικής κατασκευής το θεωρούμε κατώτερης ποιότητας. Την εποχή, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, που η Ε.Ε. μας έδινε επιδοτήσεις για να φτιάξουμε την βιομηχανία-βιοτεχνία οι εργοστασιάρχες της χώρας σε συνεννόηση με τους πολιτικούς έπαιρναν τα χρήματα (πάντα δίνοντας μίζες) και έφτιαχναν τα λεγόμενα "εργοστάσια φαντάσματα". Κτήρια δηλαδή προκάτ που που τα δημιουργούσαν μόνο και μόνο για να πέσει το χρήμα και μετά... γεια σας! Σήμερα πολύ λίγες είναι οι υγιείς επιχειρήσεις και ακόμα λιγότερες οι καινούριες οι οποίες κατά βάση είναι μεταφορικές ή αποθήκες εμπορικές διαφόρων προϊόντων.