Επισκευή μητρικής του laptop

Τον τελευταίο καιρό απέχω λίγο από τη συγγραφή και δημοσίευση κειμένων και οι λόγοι είναι πολλοί. Από τη μία τα προσωπικά εργασιακά μου προβλήματα, από την άλλη ο πιτσιρίκος που βγήκε φασαριατζής όσο δεν φαντάζεται άνθρωπος, ε, δεν ακούς πουθενά και κάτι ευχάριστο να σου φτιαχτεί η διάθεση, παντού μηζέρια και γκρίνια, οπότε η διάθεση για blogging πάει περίπατο.

Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ξαφνικά μια μέρα εκεί που διάβαζα κάποια πράγματα στο δίκτυο σβήνει το λάπτοπ. Δεν έδωσα και πολύ σημασία στην αρχή φαντάστηκα ότι θα έγινε κάποια, εκτός προγράμματος, επανεκκίνηση του υπολογιστή. Περίμενα, λοιπόν, ο κακομοίρης, να ξανανοίξει και να επανεκκινήσουν τα windows, μάταια όμως. Ο υπολογιστής άνοιγε και έκλεινε συνεχώς μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα χωρίς να ανοίγει καθόλου η οθόνη. Το μόνο που δούλευε ήταν το κουμπί on\off το οποίο αναβόσβηνε μαζί με τις επανεκκινήσεις του υπολογιστή. Τότε κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν ήταν απλά αλλά ότι κάποια βαθύτερη ζημιά έχει γίνει. Παρόλα αυτά δεν με έπιασε πανικός, τόσα χρόνια με τα pc έμαθα ότι ο χειριστής αυτών των υπολογιστών πρέπει εκτός από τη γνώση των προγραμμάτων θα πρέπει να είναι και μάστορας. Έπιασα, λοιπόν, το κατσαβίδι και άρχισα το "χειρουργείο". Τα λάπτοπ, βέβαια, σε σχέση με ένα pc, ένα πύργο, είναι πιο δύσκολα τόσο στην αποσυναρμολόγηση των πλαστικών όσο και των εξαρτημάτων τους. Το συγκεκριμένο το είχα ανοίξει αρκετές φορές για να καθαρίσω τον ανεμιστήρα και τις ψύκτρες από την σκόνη που συσσωρεύεται με τον καιρό, οπότε είχα μια ιδέα για το πως θα κινηθώ.

Πρώτη κίνηση, λοιπόν, να γυρίσω το λάπτοπ ανάποδα και να βγάλω τα πλαστικά που έχει ώστε να έχω πρόσβαση στη μητρική και τα άλλα εξαρτήματα. Ποιο εξάρτημα άραγε να είναι αυτό που κάνει τη ζημιά; Ξεκίνησα με το σκληρό δίσκο, τον οποίο αφού εντόπισα τον αποσύνδεσα βγάζοντάς τον τελείως. Έπειτα βάζω ξανά τον υπολογιστή στην πρίζα και τον ανοίγω...τίποτα. Ακριβώς η ίδια αντίδραση με πριν. Ανοιγοκλείσιμο και μαύρη οθόνη που σημαίνει ότι ο δίσκος δεν έχει πρόβλημα. Τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι δεν έχω χάσει κανένα από τα δεδομένα που είχα αποθηκεύσει, νομίζω ότι κάτι είναι και αυτό. Η προηγούμενη διαδικασία ξαναγίνεται αυτή τη φορά βάζω το δίσκο που έβγαλα και αποσυνδέω τις μνήμες (χωρίς να έχω και πολλές πιθανότητες να έχουν αυτές το πρόβλημα). Ανοίγω πάλι και ξανά το ίδιο θέαμα. Το ίδιο με τον ανεμιστήρα και πάλι το αποτέλεσμα όμοιο με πριν. Έχω ψιλιαστεί πλέον ότι το πρόβλημα είναι η μητρική (motherboard), που σημαίνει ότι η ζημιά είναι μεγάλη και άντε βρες μητρική στην αγορά για ένα λάπτοπ τεσσάρων και πλέον ετών που αποσύρουν τα ανταλλακτικά πάνω στο χρόνο για να αγοράζεις συνέχεια καινούρια μηχανήματα. Δεν αγχώθηκα, όμως, το παράτησα προς το παρόν με σκοπό να ενημερωθώ και να επανέλθω.

Μετά από κάνα διήμερο επισκέφτηκα ένα γνωστό που έχει μαγαζί με πωλήσεις και επισκευές υπολογιστών για να με φωτίσει λίγο. Μπαίνω μέσα, χαιρετιόμαστε και του λέω το πρόβλημά μου. "Άμα ανοιγοκλείνει ο υπολογιστής και δεν βγάζει τίποτα η οθόνη τότε σίγουρα είναι η μητρική και το κακό είναι ότι ούτε το σέρβις της acer το επισκευάζει αλλά και πολύ δύσκολα θα βρούμε ανταλλακτικό. Αν θέλεις μπορώ να κάνω μια πατέντα για να δουλέψει αλλά χωρίς να σου εγγυηθώ για πόσο καιρό θα κρατήσει, μπορεί, δηλαδή, σε μια βδομάδα να ξαναχαλάσει."

Εντάξει, είμαι σίγουρος πλέον τι έχει χαλάσει αλλά θέλει να ψάξω μήπως και βρω ανταλλακτικό, το κόστος του, αλλά και μήπως μπορώ να το φτιάξω μόνος μου, έστω και αν κρατήσει λίγο. Για λίγες μέρες δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ όποτε το παράτησα στην άκρη. Προχτές κάτι με "τσίμπησε" και βάλθηκα να ψάξω στο νετ για το τι μπορώ να κάνω. Ξεκίνησα με την αναζήτηση μητρικής αλλά κατά τύχη βρήκα ένα βίντεο στο youtube με κάποιον που είχε το ίδιο πρόβλημα με εμένα αλλά και αυτός έψαχνε λύση. Το ένα βίντεο έφερνε το άλλο ώσπου στο τέλος βρήκα άκρη, έχει πάθει βλάβει το chipset της μητρικής . Αφού βρήκαμε το πρόβλημα επόμενο βήμα είναι να δούμε πως θα το λύσουμε, αν λύνεται. Αυτό που πρέπει να κάνω έχει, κατά κάποιο τρόπο, πλάκα. Θα πρέπει να ανοίξω πάλι το λάπτοπ να ξηλώσω κάποια εξαρτήματα και αφού βρω το τσιπάκι να το ζεστάνω με ένα πιστολάκι μαλλιών. Όσο πιο καλό το πιστολάκι και όσο πιο μεγάλη θερμοκρασία ανεβάζει τόσο πιο σίγουρο είναι ότι θα επανακολλήσει το εξάρτημα που αποκολλήθηκε μέσα στο chipset. Σε κάποιο βίντεο, ένας τύπος είχε ένα μηχάνημα σαν κολλητήρι που ανέβαζε από 100 βαθμούς σταδιακά μέχρι και τους 420 για να το κολλήσει πιο σίγουρα. Το πιστολάκι σίγουρα δεν ανεβάζει τόσο αλλά μπορώ να πω ότι έβγαζε αρκετή ζέστη, σχεδόν όση και ένας οικιακός φούρνος. Τελικά αφού το ζέστανα και περίμενα να κρυώσει συναρμολόγησα το λάπτοπ και το άνοιξα. Το αποτέλεσμα είναι αυτή η ανάρτηση, το λάπτοπ μου ξαναδούλεψε!