Ποδηλατόδρομοι στη Θεσσαλονίκη!

Εδώ και κάποια χρόνια απαιτήθηκε έντονα από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης η δημιουργία ποδηλατοδρόμων, τουλάχιστον στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Το ποδήλατο είναι ένα μέσο μεταφοράς από το οποίο απορρέουν, κατά κανόνα, πλεονεκτήματα.

Καταρχήν είναι ότι πιο οικολογικό έχει να παρουσιάσει η ανθρώπινη βιομηχανία στα θέματα μεταφοράς. Και δεν είναι ότι με έπιασε ξαφνικά ο πόνος για το κλίμα της γης και τους πάγους που λιώνουν και όλα τα συναφή (παίζει και αυτό έναν μικρό ρόλο) -άλλωστε πιστεύω ότι ένα πυρηνικό εργοστάσιο αν κλείσει, είναι σα να άρχισαν να κυκλοφορούν όλοι στον κόσμο με ποδήλατα, αλλά άλλο θέμα αυτό, είναι ότι αν οι περισσότεροι μέσα στην πόλη αρχίσουν να χρησιμοποιούν ποδήλατα τότε το καυσαέριο που συσσωρεύεται στο κέντρο ανάμεσα στις πολυκατοικίες και που καρκινώνει σε μεγάλο βαθμό ιδιαίτερα τις μεγαλουπόλεις θα, εξαφανιστεί. Αυτό το συμπέρασμα το είχα σχηματίσει από παλιά και το είδα στην πράξη στην Ολλανδία όπου τα ποδήλατα έχουν τον πρώτο ρόλο. Κατεβαίνεις στο κέντρο του Άμστερνταμ και δεν υπάρχει ίχνος καυσαερίου. Απλά διότι δεν κυκλοφορούν σχεδόν καθόλου αυτοκίνητα. Κατά βάση βλέπεις ποδήλατα και τραμ. Από την άλλη ας μην ξεχνάμε την ηχορύπανση. Στο κέντρο των πόλεων όταν ανάβει το πράσινο και ξεκινάνε τα αυτοκίνητα που βρίσκονται στους κεντρικότερους δρόμους σου 'ρχεται να βάλεις ωτοασπίδες. Αλλά και γενικότερα στους πιο πολλούς δρόμους της πόλης η φασαρία είναι τρομερά έντονη. Έπειτα η μετακίνηση με το ποδήλατο γίνεται γρηγορότερα και η αναζήτηση για θέση στάθμευσης γίνεται κακιά ανάμνηση. Επιπλέον, η μετακίνηση με τα δίτροχα αυτά μέσα θα ελαττώσει κατά πολύ των αριθμό τον αυτοκινήτων, που θα σημαίνει πιο γρήγορη και εύκολη κυκλοφορία των λεωφορείων και φυσικά των ταξί που δεν θα χρειάζεται να κάνουν κατάληψη στους λεωφορειοδρόμους.

Αν κάνουμε μια πιο βαθιά εντριβή στο θέμα θα βρούμε ακόμα περισσότερους λόγους για την χρήση του ποδηλάτου αλλά και κάποια αρνητικά σημεία τα οποία όμως στο μεγαλύτερο ποσοστό τους καλύπτονται από την "απελευθέρωση" και χρήση των μέσων μεταφοράς που θα επέλθει.

Σκεπτόμενοι με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, αρκετοί άνθρωποι και κατά κύριο λόγο αυτοί που κατοικούν στην κεντρική και ανατολική πλευρά της πόλης, αγανακτισμένοι από το πιο απάνθρωπο μέσο μεταφοράς που έχει εφευρεθεί για την μετακίνηση εντός πόλεων, το αυτοκίνητο, και αηδιασμένοι από την αναπηρία των δημοτικών ταγών να συγκροτήσουν ένα σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς λειτουργικό και αποτελεσματικό, αποφάσισαν να προβούν σε έναν, για τους περισσότερους Έλληνες, παλιομοδίτικο τρόπο μεταφοράς, αυτόν με το ποδήλατο. Σιγά σιγά και με την πάροδο των ετών οι ποδηλάτες της πόλης μας αυξήθηκαν σε αριθμό και απέκτησαν μια πιο ισχυρή δυναμική όσον αναφορά την επιρροή τους στους διοικούντες την πόλη, ώστε να ακουστούν τα δικαιώματά τους να κυκλοφορούν στους δρόμους αποδεχόμενοι τον κατάλληλο σεβασμό, στους σωστούς δρόμους και με την ανάλογη ασφάλεια. -Εδώ θέλω να σημειώσω ότι και οι ποδηλάτες, αρκετοί από αυτούς, δεν ξέχασαν ποτέ ότι είναι Ελληνάρες και πολλές φορές αυτή την διεκδίκηση την έκαναν και κάνουν με τους πλέον πιο κανιβαλίστικους τρόπους. Όπως μια χρονιά που είχα πάει σε μια ποδηλατοδρομία και όταν κάποιος με ένα αυτοκίνητο δεν σταμάτησε στη διάβαση να περάσουν τα ποδήλατα κόντεψαν να τον δείρουν. "Έχουμε και εμείς δικαιώματα" του φώναζαν και άλλα τέτοια αγριεμένοι όλοι, λες και με αυτόν τον τρόπο θα έβαζε μυαλό. Η μόρφωση όμως βλέπετε δεν ξεχωρίζει ποδηλάτη από αυτοκινητιστή. Από εκείνη την μέρα δεν ξαναπάτησα σε τέτοιες πορείες-. Αυτές οι φωνές όσο γίνονταν και περισσότερες τόσο η πίεση στους δημάρχους και δη στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης μεγάλωνε. Αποφασίστηκε, έτσι, πριν από κάνα χρόνο και άρχισε να υλοποιείται φέτος η δημιουργία ποδηλατοδρόμων τουλάχιστον στα σημεία όπου ο χώρος του δρόμου το επιτρέπει και από εκεί και πέρα βλέπουμε.

Η προχειρότητα και η έλλειψη σχεδίου, όμως, που χαρακτηρίζει την χώρα μας και ειδικά την Θεσσαλονίκη έκανε και εδώ την εμφάνισή της. Ίσως να με πείτε γκρινιάρη, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω τα στραβά, εώς και αστεία, που εντόπισα σε αυτούς τους δρόμους.

Το πιο αστείο πράγμα που είδα είναι ότι οι ποδηλατοδρόμοι, που φτιάχτηκαν στην άκρη, δεξιά του δρόμου, είναι κατακλυσμένοι από τα φρεάτια που καταλαμβάνουν τον μισό δρόμο. Έτσι, ο ποδηλάτης αν δεν θέλει να μετατραπεί σε κομπρεσέρ μπαίνοντας και βγαίνοντας συνεχώς σ' αυτά με αποτέλεσμα να ψάχνει να βρει γιατί η σπονδυλική του στήλη έγινε για απόσυρση, πρέπει να κινείται συνεχώς όσο πιο αριστερά γίνεται. Αυτόματα όμως βρίσκεσαι δίπλα στο δρόμο με μοναδικό προστατευτικό τους μικρούς πλαστικούς ανακλαστήρες. Έτσι, όταν διέρχεται από δίπλα σου ένα λεωφορείο ή κανένας γκαζιάρης κάγκουρας, κλείνεις τα μάτια σου, μαζεύεσαι και παρακαλάς να μην σε πατήσει.

Επίσης, κάνοντας τη βόλτα σου πολλά είναι τα εμπόδια που πρέπει να προσπεράσεις. Κάδοι σκουπιδιών μες τη μέση του δρόμου, παρκαρισμένα αυτοκίνητα ευφυέστατων Ελλήνων που δεν "μασάνε" από τέτοια και σταθμεύουν όπου βρουν, μηχανάκια που βρήκαν ευκαιρία να κινηθούν πιο γρήγορα και άλλα τέτοια ευτράπελα.

Από την άλλη ο σχεδιασμός κάποιων ποδηλατοδρόμων, όπως αυτός της Αγ. Δημητρίου, έγινε με τέτοιο έξυπνο τρόπο ώστε οι στάσεις των λεωφορείων να βρίσκονται μέσα σε αυτούς. Εκεί δηλαδή που κινείσαι το βλέπεις μπροστά σου σταματημένο στη στάση. Οπότε ή σταματάς και περιμένεις τρώγοντας τη ζέστη και τα καυσαέρια ή το προσπερνάς (βλακωδώς) και εκτίθεσαι στο δρόμο. Επίσης η κατάληξη των δρόμων αυτών, δηλαδή εκεί που τελειώνουν, είναι για γέλια. Σε πετάει στεγνά μέσα στην κίνηση και τρέχα να σωθείς.

Γενικώς το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η προχειρότητα σε αυτήν την χώρα κάνει παντού την εμφάνισή της. Ακόμα και τα απλά πράγματα είμαστε ανίκανοι να τα κάνουμε σωστά και μετά θαυμάζουμε τους Ευρωπαίους για τον πολιτισμό τους. Όχι φίλοι μου, απλά είμαστε ανόητοι που έχουμε βάλει τους βλάκες να μας κυβερνούν. Η Θεσσαλονίκη τουλάχιστον έχει να δει δήμαρχο ή νομάρχη σοβαρό από την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.

Για το τέλος έχω μια ερώτηση: Όλα εκείνα τα αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα πάνω στο πεζοδρόμια της Αγ. Δημητρίου -για όσους δεν γνωρίζουν, μιλάμε για τον δρόμο πάνω από τα πανεπιστήμια ο οποίος είχε αρκετά μεγάλα πεζοδρόμια τα οποία είχαν μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης- που έχουνε πάει; Άρα αυτοί που κατέβαιναν με τα αμάξια τους και τα έβαζαν στα πεζοδρόμια έχουν λύση να κατέβουν χωρίς αυτά ή τα έβαλαν κάπου αλλού.

Ποδηλατόδρομος στη Θεσσαλονίκη...

Ποδηλατόδρομος στο κέντρο του Άμστερνταμ (σημειωτέων ότι το πρωί επιτρεπόταν στα επαγγελματικά αυτοκίνητα να πραγματοποιήσουν εργασίες μπαίνοντας στα πεζοδρόμια, κατά τα άλλα βλέπετε αυτοκίνητα;)