Ήρθε από το Βέλγιο να μας βάλει σε τάξη!!!

"Επαγγελματισμός"

"Ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να έχει άριστη γνώση του αντικειμένου του. Το καθήκον για επαγγελματική συμπεριφορά απαιτεί οι δημόσιοι υπάλληλοι να δείχνουν έναντι των πολιτών σεβασμό, υπευθυνότητα, σοβαρότητα και να λαμβάνουν κάθε μέτρο για την προστασία της αξίας της προσωπικότητας του ατόμου με το οποίο συναλλάσσονται. Η καταξίωση τόσο του υπαλλήλου όσο και της υπηρεσίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, προϋποθέτουν την εμπιστοσύνη των πολιτών έναντι της δημόσιας διοίκησης και κερδίζονται μόνο μέσα από τη διαρκή προσπάθεια."

"Δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας

άρθρο 24"

Ακούστε, λοιπόν, πως έχει η ιστορία που άκουσα προχτές.

Η γυναίκα είναι γεννημένη και μεγαλωμένη στο Βέλγιο, γύρω στα πενήντα και δεν γνωρίζω ποιος κακός άνεμος την έφερε να ζήσει στην Ελλάδα. Αποφάσισε να αγοράσει ένα οικόπεδο στα Κερδύλλια -παραθαλάσσιο χωριό σην εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Καβάλας, λίγο πριν την Ασπροβάλτα- στο οποίο θα έκτιζε ένα εξοχικό σπίτι. Αφού, λοιπόν, αγόρασε το οικόπεδο και έβγαλε τις απαραίτητες άδειες για να χτίσει -εδώ πρέπει να σημειώσω ότι το οικόπεδο περιβαλλόταν από άλλα οικόπεδα γύρω του, που ήταν προς πώληση και δεν υπήρχε δρόμος που να περνάει από μπροστά του. Στην περίπτωση αυτή και από όσο γνωρίζω ο κάθε οικοπεδούχος υποχρεούται να αφήσει περίπου ένα μέτρο από το οικόπεδό του για να δημιουργηθεί δρόμος.- αποφάσισε να πάει στην αρμόδια υπηρεσία ώστε να μάθει ακριβώς τις διαδικασίες και τους νόμους για την δημιουργία του δρόμου. Την καθοδήγησε ένας εργολάβος που της είπε να πάει στην πολεοδομία και μάλιστα σε κάποιον συγκεκριμένο υπάλληλο που ήταν υπεύθυνος για τέτοια θέματα.

Ξεκινάει, λοιπόν, η Βελγίδα και πηγαίνει στην πολεοδομία. Μπαίνει μέσα, κοιτάζει γύρω της τα γραφεία και βλέπει μπροστά της κάποιον κύριο, σε ένα από αυτά, να πίνει καφέ και να διαβάζει εφημερίδα. Πηγαίνει και του μιλάει με σπαστά αλλά καλά Ελληνικά...

"Συγγνώμη κύριε, να σας απασχολήσω λίγο;" κατεβάζει την εφημερίδα,

"Ορίστε"

"Ψάχνω τον κύριο Τάδε, σε ποιο γραφείο βρίσκεται;"

"Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή, είναι εκτός, τι τον θέλετε;" του εξηγεί τι θέλει. "Περάστε σε κανένα 45 λεπτο που θα έχει έρθει"

"Οκ, τι να κάνω θα ξαναπεράσω". Τι να κάνει η γυναίκα πήγε να πιει ένα καφέ και μετά από καμιά ώρα επιστρέφει. Πηγαίνει πάλι στον ίδιο κύριο ο οποίος είναι στην ίδια φάση, εφημερίδα και καφέ δηλαδή.

"Με συγχωρείται, είχα έρθει και πιο πριν αν με θυμάστε, ο κύριος Τάδε ήρθε;"

"Όχι, κυρία μου, δεν ήρθε ακόμα!"

"Ξέρετε αν θα αργήσει γιατί ήδη περιμένω πολύ ώρα;"

"Λογικά σε κανένα 20 λεπτο το πολύ θα έρθει. Καθίστε και θα σας ειδοποιήσουμε".

Τι να κάνει πηγαίνει και κάθεται στις καρέκλες και περιμένει. Περνάει το 20 λεπτο και δεν την φωνάζουν. Εκείνη τη στιγμή περνάει από μπροστά της ένας γνωστός της που είναι και αυτός υπάλληλος στην υπηρεσία. Τον βλέπει και τον χαιρετάει...

"Τι κάνεις καλά είσαι;"

"Μια χαρά, τι δουλειά έχεις εδώ;"

"Να έχω αυτό το πρόβλημα και μου είπαν να έρθω στην πολεοδομία να μου πουν τι να κάνω αλλά πρέπει να βρω τον κύριο Τάδε και δεν είναι εδώ και τον περιμένω περίπου μιάμιση ώρα!"

"Πως δεν είναι εδώ, πριν από λίγο τον είδα"

"Που είναι ρε συ, αφού μου είπαν ότι λείπει;" κοιτάζει γύρω του ο φίλος της

"Νάτος, αυτός είναι!" και της δείχνει τον κύριο με τον καφέ και την εφημερίδα!

Εγώ σε αυτό το σημείο απλά θα έχανα την ψυχραιμία μου και θα τον πλάκωνα. Η πρωταγωνίστριά μας όμως, που δεν έχει καμία σχέση με μένα τον κλασικό Έλληνα, έπραξε διαφορετικά. Παρακάλεσε τον φίλο της να μην πει τίποτα για το περιστατικό και έφυγε. -Για την ιστορία από εδώ και πέρα που θα σας την πω όπως μου την διηγήθηκαν βέβαια, από δική μου έρευνα στο διαδίκτυο βρήκα ότι οι νόμιμες διαδικασίες είναι διαφορετικές, αλλά μπορεί να υπάρχει και άλλο "παράθυρο" που δεν βρήκα και αυτή να το γνώριζε.- Πήγε, λοιπόν, στην αστυνομία και επικαλέστηκε Ευρωπαϊκή νομοθεσία που λέει ότι όταν δημόσιος υπάλληλος αρνείται να εξυπηρετήσει πολίτη έχει δικαίωμα ο πολίτης να τον καταγγείλει και να ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση. Ο αστυνομικός τη συμβούλεψε να μην προβεί σε τέτοια ενέργεια αλλά να αρκεστεί σε μια απλή παρατήρηση από την αστυνομία (ακούστε τι είπε το άτομο). Αυτή αρνήθηκε και επέμεινε να ασκήσει αυτό το δικαίωμά της, αλλιώς θα στρεφόταν εναντίων και του αστυνομικού. Μην μπορώντας να κάνει κάτι ο μπάτσος πήρε τον εισαγγελέα και πήγαν στην πολεοδομία. Κατατέθηκε κάποιο είδος δίωξης εναντίων του υπαλλήλου και βγήκε σε διαθεσιμότητα Αργότερα απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του -να πίνει καφέ και διαβάζει εφημερίδα δηλαδή.

Η κοινωνία της περιοχής έχει να λέει τα καλύτερα λόγια για την "Βελγίδα" και το "κατόρθωμά" της. Την παινεύουν παντού και όλοι λένε ότι αν οι πολίτες σκέφτονταν έτσι οι δημόσιες υπηρεσίες θα ήταν σαφώς πολύ καλύτερες!

Δεν ξέρω αν όντως πήγε στην αστυνομία και αν υπάρχει κάποιος τέτοιος Ευρωπαϊκός νόμος, εγώ εδώ βρήκα ότι μπορούμε να απευθυνόμαστε στα ΚΕΠ (1, 2) πλέον για καταγγελίες, που δεν είναι καθόλου άσχημα. Πάντως ο υπάλληλος απομακρύνθηκε από τη θέση του και όλοι στην πολεοδομία μετά από αυτό το γεγονός είναι λίγο πιο επιφυλακτικοί!

Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να λειτουργούμε και εμείς έτσι;