Μπο(υ)χάρες

Σάλος έγινε με την είδηση ότι το υπουργείο υγείας εδώ και είκοσι χρόνια εποπτεύει -λέμε τώρα- οργανισμό (επιχείρηση) που κατασκευάζει και πουλάει χαλιά. Η επιχείρηση απασχολεί 60 υπαλλήλους σε όλη την Ελλάδα οι οποίοι υποτίθεται ότι κατασκευάζουν χαλιά. Το εμπόρευμα διατίθεται προς πώληση σε κατάστημα των Αθηνών που ενοικιάζεται προς 10.000 ευρώ!
Η έρευνα που έγινε αποκάλυψε ότι το κατάστημα σπάνια ήταν ανοιχτό παρόλο που, στο κατάστημα αυτό, της Φιλελλήνων, απασχολούνται επτά δημόσιοι υπάλληλοι.


Σήμερα, βέβαια, το πρωί, που σκάσαν όλα τα κανάλια, οι υπάλληλοι ήταν στη θέση τους και εργάζονταν κανονικά. Μάλιστα ισχυρίζονταν με ζήλο ότι το κατάστημα ήταν συνέχεια ανοιχτό και παραπάνω ώρες από το κανονικό. Ο πρόεδρος του οργανισμού δήλωσε ότι η επιχείρηση φέτος μπήκε μόνο 100.000€ μέσα, χωρίς να υπολογίζονται οι μισθοί των 60 υπαλλήλων, ενώ τις άλλες χρονιές ήταν ούτε κερδοφόρα ούτε χαμένη. "Είναι μια επιχείρηση που βοηθάει τους ανθρώπους των παραμεθόριων περιοχών να έχουν δουλειά και επομένως κίνητρα να μένουν στις περιοχές τους" είπε ο πρόεδρας.


Εγώ με τη σειρά μου του απαντάω ότι λέει ότι είναι δυνατών ώστε να αποφύγει την διάλυση του οργανισμού και την οργή του κόσμου για κάποιους (αρκετούς) καλοβολεμένους γλείφτες δημόσιους υπαλλήλους που μασουλούν τόσα χρόνια τα λεφτά του κράτους.
"Επιδίωξα" αναφέρει ο πρόεδρος "να μπω σε αυτόν τον οργανισμό γιατί μου άρεσε". Όχι, δηλαδή, ότι κατάλαβε τον βαθμό της λούφας που θα έριχνε εκεί, απλά είχε μεράκι να πουλάει χαλιά, μια Μοιραράκη ένα πράγμα.

Και επειδή έχω προσωπική πληροφόρηση για το θέμα, θα σας πω το εξής:
Γνωστή της γυναίκας μου είναι (δ)υπάλληλος ενός τέτοιου ταπητουργείου. Είναι γνωστό σε όλο το χωριό, που δεν είναι καθόλου στην παραμεθόριο, ότι σχεδόν δεν πατάει στη δουλειά. Μάλιστα για αρκετά χρόνια το ταπητουργείου είχε κλείσει αλλά η εν λόγο κυρία συνέχιζε να πληρώνεται κανονικά από το κράτος χωρίς να εργάζεται καθόλου. Πραγματικά λυπάμαι το συκώτι της που θα σάπισε από τους πολλούς καφέδες.

Ως πότε ωρέ παιδιά θα πληρώνουμε τζάμπα κάποιους. Γιατί πρέπει να δίνουμε δικαίωμα σε ορισμένους να λένε ότι όλοι μαζί τα φάγαμε;